اصولاً ریشه مو فقط تا حد معینی می‌تواند رشد کند و از مواد غذایی موجود در خاک برای تولید شاخه و برگ و محصول کافی استفاده نماید اگر به هر دلیل شاخه و برگ، بیش از حد زیاد باشد محصول آن کم می‌شود و یا برعکس اگر محصول آن بیش از اندازه زیاد باشد قدرت بوته برای تولید شاخه و برگ در سال بعد کم خواهد شد، پس مقدار میوه و کیفیت آن زمانی مطلوب خواهد بود که گیاه از رشد متعادلی برخوردار باشد.

نکات مهم در هرس مو

۱ – عموماً جوانه‌های تولیدکننده خوشه بر روی شاخه‌های یک‌ساله ایجاد می‌شوند بهتر است این شاخه یک‌ساله بر روی شاخه دو‌ساله قرار گرفته باشد پس اگر شاخه یک‌ساله‌ای از جوانه‌های خواب بر روی تنه یا شاخه چند ساله (بیش از دو سال) به وجود آمده باشد، معمولاً جوانه‌هایش بارده نخواهد بود و باید آن را از به قطع کنید.

2- شاخه های پیر( که بیش از حدود ۸ سال عمر دارند) عموماً قدرت باردهی کمتری دارند، بنابراین باید با توجه به قدرت درخت و حفظ تناسب بین شاخه های یک ساله و چند ساله، به تدریج آنها را حذف کرده با شاخه های جوان جایگزین نمود.

3-ارقام مختلف انگور از نظر محل قرار گرفتن جوانه های بارده بر روی شاخه یک ساله با یکدیگر فرق دارند. بدین معنی که در بسیاری از ارقام مثل رقم انگور سفید بی دانه جوانه های زیرین شاخه سترون است و فقط شاخه و برگ تولید میکنند اما در انگور عسگری جوانه های زیرین بارور میشوند. حتی میتوان ارقامی یافت که فقط جوانه های موجود بر روی ششمین و هفتمین گره آنها بارور میشوند پس باید در موقع هرس به این موضوع توجه داشته باشید.اما به طور کلی اولین و دومین جوانه تحتانی شاخه یک ساله مثل شانزدهمین جوانه و جوانه های بالاتر از آن بارور نیستند و جوانه های وسطی هر شاخه معمولاً بارده تر از سایر جوانه ها میباشند.

عمر درخت مو بر خلاف نظر عده‌ای که تصور می‌کنند کوتاه است در صورت رسیدگی، کامل بخصوص انجام هرس به‌موقع و صحیح می‌تواند طولانی باشد. در شکل زیر درختی را مشاهده می‌کنید که ۵۱ سال عمر دارد و در این سن ۸ تن انگور محصول داده است.

5- در مناطقی که سرمای زمستان از منفی 20 درجه سانتیگراد تجاوز میکند باید مو را طوری هرس کنید که تنه اصلی آن کوتاه باشد تا در پاییز به وسیله خاک آن را بپوشانید. پوشاندن درخت با خاک را میتوانید با وسایل مکانیزه انجام دهید. در آذربایجان و بعضی از نقاط دیگر کشورمان زمین تاکستان را به صورت جوی و پشته های عمیقی به نام «قانا» در می آورند. طوری که ارتفاع پشته ها به ۲ متر میرسد شیب این قطعات شمالی و جنوبی است . بوته ها در قسمت جنوب پشته ها کاشته میشوند. پس از کاشت و رویش کامل اندامهای گیاه در یک سوی پشته رشد کرده، گاهی قسمتی از شاخه ها، خود را به طرف دیگر پشته می کشند. این روش هرس مو را «هرس خزنده” می نامند.

6- در مناطقی که احتمال سرمازدگی بهاره وجود دارد بهتر است فاصله تاج و شاخه و برگ مو را از سطح زمین بیشتر در نظر بگیرید.(یک و نیم تا ۲ متر )، زیرا سرمازدگی بهاره، اغلب پس از بارندگی روزانه ، توأم با بادهای سرد به هنگام شب در سطح زمین رخ می دهد.

7- همان‌طور که می‌دانید نور در تشکیل جوانه‌های میوه‌دهنده و رسیدن محصول نقش اساسی دارد. در نواحی مرطوب باید طوری هرس کنید و بوته را طوری هدایت کنید که گیاه از حداکثر نور استفاده نماید.

8- هدایت و هرس شکل دهی به تاک را باید طوری انجام دهید که تنه گیاه پیچ و خم نداشته باشد و تا آنجا که مقدور است شیره گیاهی برای رسیدن به اندامهای مختلف آن، کوتاهترین مسیر را طی کند ؛ یعنی : شاخه های اصلی (بازوها) زیاد بلند نباشند و شاخه های میوه دهنده، نزدیک تنه اصلی گیاه قرار گرفته باشند.

9- در هرس مو باید سعی کنید که به تعداد لازم جوانه های خوشه دهنده را بر رو ی شاخه یکساله نگهداری و بقیه را حذف نمایید. در تعیین تعداد جوانه های مذکور عوامل محیطی ،ارقام ،انگور، سن بوته مو، تعداد درخت در هر هکتار، سیستم هرس سال قبل و روشهای کشت نقش اساسی دارند.

زمان هرس مو

این عملیات عموماً در دو فصل اجرا می‌شود. یکی در فصل زمستان و دوره استراحت بوته؛ یعنی از زمانی که‌برگ‌های مو خزان می‌کنند تا موقعی که گربه مو آغاز می‌شود. این نوع هرس را هرس خشک می‌نامند.

در نقاطی که زمستان‌های سرد دارند و احتمال یخ‌زدگی شاخه و جوانه‌ها وجود دارد و درجه حرارت محیط به منفی ۲۰ درجه سانتیگراد می‌رسد و یا تغییر درجه حرارت محیط به هنگام بهار ناگهانی است. باید از هرس اصلی در پاییز خودداری نمود و آن را به بعد از سپری‌شدن یخ‌بندان‌ها و تغییرات ناگهانی دمای محیط موکول کرد.

در زمان انجام هرس خشک، بوته مو فاقد برگ و خوشه است. منظور از هرس خشک در ۲ یا ۳ سال اولیه رشد بوته، شکل‌دهی به بوته مو است. پس از شکل‌دهی و تکمیل فرم بوته هرس خشک برای باروری مو به طور سالانه ادامه می‌یابد.

دومین نوع هرس، در دوره فعالیت بوته مو انجام می‌گیرد. این کار را باید وقتی انجام دهید که جوانه‌ها شروع به رشد و نمو کرده باشند. این نوع هرس را «هرس سبز» می‌نامند.

بهترین تجربه خرید نهال‌ درخت را، دربازار آنلاین نهال‌یاب تجربه کنید. نهالیاب با ارائه مجموعه‌ای گسترده از نهال‌های متنوع و با کیفیت، به شما امکان می‌دهد انتخابی مناسب برای باغ یا فضای سبز خود داشته باشید.

جهت مشاهده و خرید انواع نهال، کلیک کنید.

شدت هرس مو

شدت هرس مو، به رقم رشد گونه، نوع خاک و محل کاشت مو بستگی دارد و در نقاط مختلف به صورت‌های گوناگون انجام می‌شود لکن به‌طورکلی می‌توانید به سه طریقه زیرشاخه‌های مو را هرس کنید.

روش‌های مختلف هرس مو

الف ـ هرس فرم یا شکل‌دهی

در سه سال اول پرورش مو، سعی کنید که با انجام عملیات هرس، بوته فرم یا شکل خاصی به خود بگیرد. این عملیات را هرس فرم یا شکل‌دهی می‌نامند. هرس فرم دارای انواع مختلفی است؛ ولی به‌طورکلی می‌توانید آن را به دو روش زیر انجام دهید:

۱- هرس فرم خوابیده یا خزنده 2- هرس فرم ایستاده.

هرس فرم خوابیده یا خزنده:

در بسیاری از نقاط سردسیر کشورمان مو را به این شکل هرس می‌کنند. در این روش بوته مو را طوری تربیت می‌کنند که تنه اصلی آن روی زمین خوابیده. تعداد ۳ تا ۵ بازوی اصلی از آن منشعب می‌شود. بر روی هر بازوی اصلی ۲ تا ۳ بازوی فرعی به وجود می‌آید. همه ساله بر روی بازوهای فرعی شاخه‌های یک‌ساله میوه‌دهنده تشکیل می‌شود در نقاطی مثل آذربایجان بوته را روی پشته‌ها هدایت می‌کنند؛ اما در بعضی مناطق مثل قزوین فرم خزنده به روش ساده‌تری در می‌آید به این طریق که در آن بوته انگور را روی زمین مسطح می‌کارند و سپس شاخه‌ها را طوری تربیت می‌کنند که روی زمین بخزد

هرس فرم ایستاده:

در این روش تنه و شاخه‌های مو از زمین فاصله دارد شکل‌های ایستاده دارای انواع مختلفی است که با درنظرگرفتن نوع رقم و شرایط اقلیمی منطقه مورد

فواید پرورش مو به روش ایستاده

1. در این روش در مقایسه با روش خوابیده یا خزنده تعداد بیشتری بوته مو را می‌توان در واحد سطح کشت نمود و در نتیجه محصول بیشتری به دست آورد.
2. در روش ایستاده با استفاده از ماشین‌آلات می‌توانید عملیاتی از قبیل شخم دفع آفات و علف‌های هرز، برداشت میوه و سایر عملیات باغی را سریع‌تر و ساده‌تر انجام دهید و از هزینه دستمزد بکاهید.
3. خوشه‌ها با خاک تماس ندارند و ضمناً از نور و هوای بیشتری استفاده می‌کنند و در نتیجه کیفیت محصول بهتر است و از میزان آفات و بیماری‌ها کاسته می‌شود. البته باید گفته شود که مخارج اولیه روش ایستاده در مقایسه

با خزنده بیشتر است و نیز در مناطقی که سطح زیر است ممکن است خسارت وارده از سوی برندگان و کشت مو محدود است. ممکن است خسارت وارده از سوی پرندگان و زنبورها به محصول بیشتر شود.

انواع هرس فرم ایستاده:

الف – فرم: پاچراغی در این فرم بوته‌های مو را طوری باید هرس کنید که حداقل ۵۰ و حداکثر ۱۵۰ سانتی‌متر تنه داشته باشد. در قسمت انتهایی تنه ۳۵ بازو را نگه می‌دارید که همه ساله با انجام هرس بر روی آنها ۳۵ جوانه نگهداری می‌شود. ایجاد این تنه احتیاج به قیم موقت دارد. جنس این قیم اغلب جوبی است.

ب – فرم طنابی

در این روش، احتیاج به سیم و قیم است و شاخه‌های مو را باید بر روی سیم هدایت کنید. به‌این‌ترتیب که بوته‌ها را با یک‌پایه نسبتاً بلند، حدود ۱۲۰ – ۸۰ سانتیمتر و یک یا دو بازوی افقی فرم می‌دهید و این بازوها را روی سیم می‌خوابانید. برحسب نوع رقم و شرایط اقلیمی و قدرت بوته ممکن است از این بازوها یک یا دو یا سه‌طبقه به وجود آورید.

این روش در ایران هنوز کاملاً عمومیت پیدا نکرده است؛ اما در مناطقی که زمستان ملایمی دارند می‌تواند بهترین سیستم هرس مو محسوب شود.

با کمی تغییر می‌توانید از این روش در مناطق سردسیر نیز که دمای زمستانه از ۱۸ درجه سانتیگراد پایین‌تر می‌رود استفاده کنید به‌این‌ترتیب که فقط دو بازو در طرفین تنه مو ایجاد می‌شود این بازوها ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر بالاتر از سطح خاک قرار می‌گیرند و آنها را باید بر روی سیمی هدایت کنید، به‌طوری‌که شاخه‌های بارور بر روی سیم‌ها می‌رویند و ضمناً در زمستان می‌توانید به‌آسانی آنها را با بیل یا وسیلهٔ مکانیکی، دیگر در زیر خاک مدفون کنید و در مقابل سرما محافظت نمایید.

برای ایجاد این فرم مطابق شکل‌های مقابل و به شرح زیر عمل کنید:

در سال اول پس از کشت نهال در زمین، آن را از روی دو بند قطع کنید.

در طول بهار و تابستان این دو جوانه رشد کرده دوشاخه را تولید می‌کنند.

در ابتدای فصل رویش سال دوم، شاخه پایین‌تر را از ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتری سطح خاک و شاخه بالاتر را از بن

قطع می‌کنید.

در طول فصل رشد سال دوم تنها به دو جوانه انتهایی شاخه اجازه رشد دهید.

در اواخر فصل رویش سال دوم، هر یک از این دوشاخه را به سیم ببندید و زیر خاک مدفون کنید.

در ابتدای فصل رشد سال سوم دوشاخه مذکور را که اکنون بازو نامیده می‌شوند از زیر خاک در بیاورید و از هر بازو یک متر آن را باقی گذاشته، اضافه‌تر آن را قطع کنید.

در طول سال سوم، در اثر رشد، جوانه‌های موجود بر روی بازوها شاخه‌هایی ایجاد می‌شوند. سعی کنید آنها که نزدیک به یکدیگرند و یا جهت رشدشان به‌طرف زمین است.

در تابستان هرس کنید و بر روی هر بازو به ۵ شاخه اجازه رشد دهید. شاخه‌های ایجاد شده را به سیم ردیف دوم ببندید. گاهی مشاهده می‌شود که بر روی شاخه‌های ایجاد شده، تعدادی خوشه ظاهر می‌گردد که حتماً باید برای تقویت بازوها و شاخه‌ها، آن خوشه‌ها را حذف کنید.

در پایان فصل رویش سال سوم و ۱۵ تا ۲۰ روز پس از برگ‌ریزان هر یک از شاخه‌ها را ابتدا از روی‌بند سوم یا چهارم

قطع و سپس آنها را خم کنید و به‌وسیله‌ای زیر خاک نمایید.

در ابتدای فصل رشد سال چهارم، مجدداً شاخه‌ها و بازوها را از زیر خاک درآورید و هر یک از شاخه‌ها را از روی‌بند دوم هرس کنید. در نتیجه در دو بازوی طرفین، مجموعاً ۲۰ جوانه باقی می‌ماند که با شروع فصل رویش از هر جوانه یک شاخه فرعی می‌روید و پس از چندی، هر یک از این شاخه‌های فرعی دارای خوشه‌ای می‌شوند. لازم است خوشه موجود بر روی شاخه فرعی پایینی را حذف کنید؛ زیرا که این شاخه در واقع شاخۀ جایگزین است و باید برای سال آینده شاخه میوه‌دهنده تولید کند. در عوض خوشه شاخه فرعی بالاتر را حفظ کنید. این شاخه را شاخه بارده می‌نامیم.

چنانچه ملاحظه می‌کنید در آخر تابستان سال چهارم از بوته هرس شده ۱۰ خوشه به دست می‌آید. در خاتمه سال چهارم و سال‌های بعد نیز پس از برداشت محصول و برگ‌ریزان و پس از یک هرس موقت شاخه‌ها و بازوها را زیر خاک مدفون کرده، در بهار مجدداً از خاک درآورید و در ابتدای هر سال شاخه‌های یک‌ساله را از بالای دو جوانه قطع کنید این کار هر سال تکرار می‌شود. گاهی به‌جای دو بند بسته به نوع، رقم، سن و قدرت بوته مو، می‌توانید شاخه‌های یک‌ساله را از بالای بندهای سوم یا چهارم قطع نمایید. در شکل هرس مو به روش ایستاده مخصوص مناطق سردسیر را مشاهده می‌کنید که بوته‌ها به فاصله دو متر از هم کاشته شده‌اند و ارتفاع تنه آنها 15 سانتی‌متر است.

هرس فرم گیو:

این فرم هرس مو، احتیاج به داربست قوی‌تری دارد فاصله پایه‌ها را از یکدیگر حداکثر ۶ متر و فاصله ردیف سیم‌ها را از هم ۴۰ سانتیمتر در نظر بگیرید. گاهی در هر ردیف به‌جای یک سیم از یک جفت سیم استفاده می‌شود که هر کدام به یک طرف پایه بسته می‌شود. به‌این‌ترتیب شاخه‌ها در بین دو سیم مذکور قرار می‌گیرند و در نتیجه کمتر، نیاز به بستن دارند در این روش، هرس فاصله بین درختان در روی ردیف‌ها را بین ۱/۵ تا ۲ متر در نظر بگیرید.

این فرم هرس در ارقامی از انگور کاربرد دارد که از جوانه‌های واقع در پایین شاخه‌های یک‌ساله به‌آسانی شاخه میوه‌دهنده تولید نمی‌شود و باید برای تولید میوه کافی شاخه‌ها را با طول بیشتری نگه دارید مثل اکثر ارقام ایرانی در فرم گیو هر سال شاخه‌ها را تعویض می‌کنید تا به طور مرتب میوه دهند. درخت از یک‌تنه دایمی و یک یا دو بازوی جانبی یک‌ساله که سال بعد قطع و جای خود را به یک یا دو بازوی یک‌ساله جوان دیگر می‌دهد تشکیل می. شود اگر فقط یک بازو تولید شده باشد، آن را فرم گیوی ساده و اگر از دو بازو تشکیل یابد آن را فرم گیوی مضاعف می‌نامند برای ایجاد فرم گیوی مضاعف به شرح زیر عمل کنید:

هرس آخر زمستان بلافاصله پس از کاشت بلافاصله پس از کاشت نهال در آخر، زمستان محور اصلی مو را از ارتفاع حدود ۱۵ سانتیمتری سطح زمین کوتاه کنید و حداقل دو عدد جوانه قوی بر روی آن نگه دارید.

هرس تابستانه سال اول:

هرس تابستانه سال دوم:

هرس تابستانه سال سوم:

هرس تابستانه سال‌های بعد:

هرس فرم دو ردیفی افقی:

در این روش از همان اصول فرم گیو استفاده می‌شود با این تفاوت که بازوها را به‌صورت زوج و به حالت افقی از تنه جدا نموده، بر روی یک یا چند ردیف سیم هدایت می‌کنید سپس نوک آنها را از بالای ده جوانه می‌برید.

به‌این‌ترتیب از هر بازو ده شاخه میوه‌دهنده تولید می‌شود. در کنار هر بازو یک شاخه دیگر را که فقط دارای دو جوانه است نگهداری کنید. از این دو جوانه یکی شاخۀ جایگزین و دومی شاخه میوه‌دهنده سال بعد را تشکیل خواهد داد. بازوها را به سیم ببندید؛ چون در این روش بر روی خوشه‌ها به‌خصوص به‌وسیله شاخهٔ جایگزین سایه می‌افتد، از این روش در مناطق دارای تابستان‌های گرم استفاده می‌شود. میزان محصول در این فرم زیادتر است.

هرس فرم چفته‌ای:

در این روش طول تنه درخت مو بیش از سایر روش‌ها و حدود ۲ متر یا بیشتر است. تنه را باید در کنار قیم‌های بلندی قرار دهید که از بالا به یکدیگر متصل باشند در انتهای تنه شاخه‌های بلند مو به شکل سایبان به روی داربست گسترده می‌شوند هر ساله با هرس باردهی انتهای این شاخه‌های بلند چند ساله (بازوها) را به طول ۸۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر قطع کنید تا دارای شاخه‌های یک‌ساله بارور شوند. انجام هرس در این فرم به علت بالاتر قرارگرفتن شاخه‌ها مشکل‌تر است. بیشتر اوقات از این روش برای تهیه سایبان استفاده می‌کنند.

ب – هرس سبز

هرس سبز در زمان فعالیت و رشد و نمو جوانه‌ها انجام می‌گیرد. در این کار باید پاجوش با تنه‌جوش‌ها را که شاخه‌های زایدی هستند و درخت مو را ضعیف می‌کنند حذف نمایید. همچنین در بوته‌های قوی که رشد شاخه‌ها زیاد است باید شاخه‌های دراز را از سومین یا چهارمین بند بالاتر از خوشه قطع کنید. حذف شاخه‌های اضافی باعث هدایت شیره گیاهی به میوه‌ها می‌شود و در نتیجه نور بیشتری به بوته می‌تابد.

در هرس سبز گاهی می‌توانید مقداری از برگ‌ها را حذف کنید به‌رغم این که برگ محل تولید مواد غذایی برای گیاه محسوب می‌شود چنانچه تعداد آنها زیاد باشد به‌خصوص در ارقام دیررس برای رسیدن نور بیشتر به بوته تعداد آنها را باید کم کنید.

گاهی می‌توانید برای بالابردن کیفیت محصول و درشت‌تر شدن حبه‌های انگور تعدادی از حبه‌ها با قسمتی از انتهای خوشه را حذف کنید.

بهترین تجربه خرید نهال‌ درخت را، دربازار آنلاین نهال‌یاب تجربه کنید. نهالیاب با ارائه مجموعه‌ای گسترده از نهال‌های متنوع و با کیفیت، به شما امکان می‌دهد انتخابی مناسب برای باغ یا فضای سبز خود داشته باشید.

جهت مشاهده و خرید انواع نهال، کلیک کنید.

اصلاح تاک‌های پیر

پس از سال‌ها بهره‌برداری از تاکستان به‌تدریج بوته‌ها مسن و پیر می‌شوند برای فعال‌کردن تاک‌های پیر نباید یک‌دفعه بر روی آنها هرس شدید انجام گیرد، بلکه این کار باید در طی چندین سال صورت پذیرد در این کار، قسمتی از پایه را می‌برید تا جوانه‌های در حال خواب شروع به رشد نمایند و از بین آنها شاخه‌های موردنظر را انتخاب می‌کنید برای اصلاح باید از جوانه‌هایی که روی تنه قرار دارند استفاده شود. چون وقتی که بازویی از گیاه قطع می‌شود در مواد غذایی صرفه‌جویی شده نیروی تازه‌ای به درخت داده می‌شود در نتیجه جوانه‌های در حال خواب شروع به رشد می‌کنند.

حلقه‌برداری

یکی از کارهایی که اگر به نحو درست و به‌موقع انجام شود باعث افزایش محصول و کیفیت آن می‌شود حلقه‌برداری است حلقه‌برداری یعنی برداشتن یک‌لایه از پوست (لایه آوندهای آبکش) به‌صورت حلقه‌ای کامل از اطراف تنه با شاخه‌های اصلی.

قطر این لایه حدود ۲ میلیمتر و ضخامت آن فقط به‌اندازه ضخامت پوست درخت بدون صدمه‌زدن به پوست است در موقع حلقه‌برداری باید توجه کنید که پوست اطراف تنه به طور کامل برداشته شود؛ طوری که رابطه پوست بالا و پایین زخم کاملاً قطع شود. در غیر این صورت عمل حلقه‌برداری اثری نخواهد داشت.

در اثر حلقه‌برداری شیره پرورده که در برگ‌ها ساخته می‌شود

به علت قطع‌شدن مسیر آوندهای آبکش از شاخه‌ها و تنه به‌سوی ریشه‌ها جریان می‌یابد و در محل بالای زخم انباشته می‌شود در نتیجه این عمل قند، نشاسته و هورمون‌های گیاهی بیشتری به قسمت‌های بالای زخم می‌رسد

اهداف حلقه‌برداری: حلقه‌برداری با هدفهای مختلفی صورت می‌گیرد.

1- جلوگیری از ریزش گل

2- بزرگتر شدن حبه ها

3- زودرسی محصول

توصیه‌های لازم در حلقه‌برداری:

نیل به هدفهای مذکور، در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که به زمان حلقه‌برداری توجه شود. چنانچه بخواهید با حلقه‌برداری مانع از ریزش گل‌ها شوید این عمل را باید چند روز پیش از ظهور گل‌ها یا دوران گلدهی انجام دهید و اگر هدف بزرگ‌تر شدن حبه‌ها باشد باید آن را کمی پس از زمان ریزش طبیعی گل‌ها اجرا کنید. (حدود ۱۰ روز پس از باز شدن گل‌ها) بنابراین حلقه‌برداری حدود ۳ هفته پس از ریزش طبیعی گل‌ها اثر محسوسی در بزرگ‌تر شدن حبه‌ها نخواهد داشت. حلقه‌برداری برای پیش‌رس کردن محصول فقط در ارقام زودرس مقرون‌به‌صرفه است و در این صورت باید این کار را در اوایل دوره رسیدن حبه‌ها انجام دهید.

در انجام عمل حلقه‌برداری کار با چاقوهای معمولی یک لبه مشکل و وقت‌گیر است برای این کار بهتر است از چاقوی

مخصوص دو لبه استفاده کنید.

در انجام حلقه‌برداری باید توجه کنید که چوب تنه یا شاخه بریده نشود. در غیر این صورت آوندهای چوبی بریده و جریان شیره خام آب و مواد معدنی از ریشه به بالای درخت مختل می‌شود. حلقه، برداری در جلوگیری از ریزش گل و بزرگ‌تر شدن حبه‌ها در ارقام دانه‌دار و در پیش‌رس کردن ارقام بی‌دانه تأثیر کمتری دارد.

ترمیم زخم و مشکل بودن عمل توصیه نمی‌شود، اثر حلقه‌برداری بر روی تنه در تمام گیاه ظاهر می‌شود؛ اما اگر حلقه‌برداری بر روی بازوها صورت گیرد تنها همان بازویی که حلقه‌برداری شده است تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد.

زخم را باید به‌گونه‌ای ایجاد کرد که به‌زودی التیام یابد و گرنه ممکن است به دلیل نرسیدن مواد غذایی به ریشه بوته خشک یا بسیار ضعیف شود به طور معمول زخم‌هایی که در اوایل فصل رشد زده می‌شوند در مدت بین ۳ تا ۶ هفته التیام می‌پذیرند؛ اما زخم‌هایی که دیرتر ایجاد می‌شوند در طول فصل رشد بخصوص اگر قطر حلقه برداشته شده بیش از ۲ تا ۳ میلیمتر باشد، مدت بیشتری وقت لازم است تا جریان شیره گیاهی پرورده به حالت عادی خود باز گردد و اثر تضعیف‌کنندگی آن بر روی گیاه مدت بیشتری باقی خواهد ماند.

آبیاری مرتب تاکستان پس از حلقه‌برداری، باعث تسریع در التیام زخم می‌شود در تاکستان های، دیم به‌ویژه در مناطق خشک و کم آب و نیز در بوته‌هایی که بیش از حد محصول دارند به‌هیچ‌وجه حلقه‌برداری توصیه نمی‌شود و در صورت انجام آن حتماً باید مقداری از محصول را تنک کنید.