درختان جوان، به‌خصوص درختانی که به‌تازگی کشت شده‌اند به خشکی حساس هستند و نیاز به آبیاری در مراحل بحرانی دارند. برای کاهش استرس خشکی، خیلی مهم است تا سطوح کاشت عاری از هرگونه علف‌های هرز نگه داشته شوند و یا این سطوح با مواد آلی مناسب مثل کود حیوانی پوشانیده شوند. مراقبت در آبیاری بایستی به‌گونه‌ای انجام شود تا مطمئن گردیم که آب کافی و موردنیاز درختان در مرحله محصول دهی‌شان، در دوره بهار تا اواسط تیرماه (آبدهی اضافی با آبیاری بارانی و یا قطره‌ای)، تأمین شده‌اند. با همه اینها، درختان میوه قابلیت ایستادگی بدون صدمه در دوره‌های کوتاه‌مدت خشکی را دارند. کمبود آب باعث کاهش سوخت‌وساز درختان میوه می‌شود.
نیاز این میوه‌های هسته‌دار (در اینجا درختان آلبالو و گیلاس) در روش سنتی بر حسب شرایط اقلیمی منطقه و رقم، ۷ تا ۱۰ هزار مترمکعب برای هر هکتار در سال است که در آبیاری قطره‌ای نیاز آبی به حدود ۵-۶ هزار مترمکعب خواهد رسید. در روش‌های آبیاری سنتی باید به‌گونه‌ای عمل نمود که در حین آبیاری، آب یا طوقه درختان تماس نداشته باشد. در شرایط مساعد، ریشه درختان تا ژرفای به نسبت زیادی نفوذ می‌کند و در جهت افقی نیز بر حسب بافت خاک و نوع درخت از هر طرف یک و نیم تا ۳ برابر شعاع شاخساره و یا سایه‌انداز درخت پخش می‌گردد. ولی بررسی‌ها نشان داده که قسمت اعظم ریشه‌های فعال یک درخت در زیر شاخساره آن تا ژرفای ۶۰ سانتی‌متری زمین قرار دارند؛ بنابراین، گیاه مهم‌ترین قسمت آب و مواد غذایی موردنیاز خود را از این قسمت خاک جذب می‌کند. در نقاطی که بارندگی سالیانه، کمتر از ۷۰۰ میلی‌متر و یا غیر متعادل باشد، باید در روزهای خشک، آب موردنیاز درخت را به‌وسیله آبیاری تأمین کرد. فراهم نمودن آب کافی برای درخت طی اولین سال پس از کاشت، به‌منظور کمک به توسعه سیستم ریشه‌ای مناسب، از اهمیت بسزایی برخوردار است.
نیاز آبی آلبالو با گیلاس برابر است اگرچه مقاومت به خشکی در آلبالو بیشتر از گیلاس است. درختان آلبالو و گیلاس به‌ویژه در نیمه اول فصل رشد و قبل از رسیدن محصول، آبیاری می‌شوند تا از کمبود آبی که ممکن است باعث کاهش رشد آن و تولید میوه‌هایی ریز شود، جلوگیری به عمل آورد. این امر مستلزم این است که آبیاری زمانی صورت گیرد که خاک هنوز به حداکثر مقدار مجاز تخلیه نرسیده باشد. این مقدار معمولاً بین 40 تا 60 درصد کل آب موجود در خاک است.
بارش باران در طول دوره گلدهی می‌تواند باعث کاهش گرده‌افشانی یا آلوده‌شدن شکوفه‌ها به قارچ (Monilinia laxe) یا باکتری (Pseudomonas syringae) شوند. علاوه‌برآن آلبالو و گیلاس برای تشکیل میوه و تداوم رشد در طی فصل نیاز به تأمین آب از طریق باران یا آبیاری دارند و بر خلاف سایر میوه‌های هسته‌دار از قبیل بادام که به خشکی مقاوم‌اند، در چنین شرایطی باردهی ندارند. در عوض از زمانی که میوه‌های گیلاس شروع به رنگ گرفتن می‌کنند تا موقع برداشت محصول، بارش باران آسیب بسیار زیادی به میوه‌ها می‌زند. باران به‌وسیله میوه‌ها جذب شده و میوه‌ها ترک می‌خورند، در نتیجه باعث ابتلا آنها به پوسیدگی قهوه‌ای (Monilinia fruticola) یا سایر پوسیدگی‌های قارچی میوه می‌شود. علاوه بر این شرایط مرطوب برای شانکر باکتریایی (Pseudomonas morsprunorum) و
قارچی (Cytospora cinta or valsa) ساقه که می‌تواند درخت را از بین ببرند. مطلوب می‌باشد.
دراین‌رابطه ممکن است که با یک بارش ناگهانی باران در موقع برداشت، کل محصول آسیب ببیند. متأسفانه بسیاری از تولیدکنندگان گیلاس در جهان با عارضه ترک‌خوردگی میوه‌ها به‌وسیله باران در موقع برداشت مواجه هستند؛ لذا در موقع انتخاب منطقه جدید برای تولید گیلاس، این مسئله باید در اولویت قرار گیرد دراین‌رابطه باغداران باید در انتخاب محل باغ، مکان‌هایی را در نظر بگیرند که اسناد و مدارک هواشناسی نشان‌دهنده تطابق بسیار کم زمان بارندگی با زمان برداشت باشد. همچنین ارقامی که دارای پوست سفت هستند به این عارضه حساس‌تر هستند؛ لذا در این‌گونه مناطق بایستی رقم مناسب کشت شود.
شاید به مطالب زیر احتیاج داشته باشید
- معرفی درخت آلبالو
- خواص میوه آلبالو
- احداث و کاشت باغات آلبالو
- پایه های آلبالو
- نحوه کاشت نهال آلبالو در زمین اصلی
- گلدهی و گرده افشانی درختان آلبالو
- مدیریت هرس و تربیت درخت آلبالو
- نیار آبی درخت آلبالو
- نیاز خاک درخت آلبالو
- کوددهی درخت آلبالو
- بیماری های درخت آلبالو
- آفت های درخت آلبالو
- سؤالات متداول درخت آلبالو
- خرید و فروش نهال آلبالو در سایت نهالیاب
امتیاز بینندگان:۵ ستاره
امتیاز بینندگان:۴ ستاره ها
امتیاز بینندگان:۴ ستاره ها